چهارگانۀ معروف «اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و اجتماعی» را عمدتاً متعلق به جامعهشناس امریکایی، تالکوت پارسونز (۱۹۰۲ تا ۱۹۷۹) میدانند. او این تقسیمبندی را نخستین بار برای تشریح «نظامها» در نظریات خود مطرح کرد؛ اما با مرور زمان کاربرد آن بهقدری گسترش پیدا کرد که برخی گمان کردند همۀ موضوعات و مسائل بشری را میتوان با استفاده از آن صورتبندی کرد. با گذر زمان، دامنۀ این تقسیم تا آنجا گسترش یافت که تبدیل به چارچوبی خللناپذیر برای تفکر بسیاری از اندیشمندان علومانسانی شد و پسازآن به بدنۀ دانشجویان این حوزه و حتی مردم عادی نیز سرایت کرد.
متن کامل یادداشت را در میدان بخوانید.